साधो! छांडो विषय विकारी । जातैं तोहि महा दुखकारी
From जैनकोष
साधो! छांडो विषय विकारी । जातैं तोहि महा दुखकारी
जो जैनधर्म को ध्यावै, सो आतमीक सुख पावै ।।साधो. ।।
गज फरस विषैं दुख पाया, रस मीन गंध अलि गाया ।
लखि दीप शलभ हित कीना, मृग नाद सुनत जिय दीना ।।साधो. ।।१ ।।
ये एक एक दुखदाई, तू पंच रमत है भाई ।
यह कौंनें, सीख बताई, तुमरे मन कैसैं आई ।।साधो. ।।२ ।।
इनमाहिं लोभ अधिकाई, यह लोभ कुगतिको भाई ।
सो कुगति माहिं दुख भारी, तू त्याग विषय मतिधारी ।।साधो. ।।३ ।।
ये सेवत सुखसे लागैं, फिर अन्त प्राणको त्यागैं ।
तातैं ये विषफल कहिये, तिनको कैसे कर गहिये ।।साधो. ।।४ ।।
तबलौं विषया रस भावै, जबलौं अनुभव नहिं आवै ।
जिन अमृत पान ना कीना, तिन और रसन चित दीना ।।साधो. ।।५ ।।
अब बहुत कहां लौं कहिए, कारज कहि चुप ह्वै रहिये ।
ये लाख बातकी एक, मत गहो विषयकी टेक ।।साधो. ।।६ ।।
जो तजै विषयकी आसा, `द्यानत' पावै शिववासा ।
यह सतगुरु सीख बताई, काहू बिरले जिय आई ।।साधो. ।।७ ।।
[[Category:द्यानतरायजी]