भ्रम्योजी भ्रम्यो, संसार महावन, सुख सो रमन्त

भ्रम्योजी भ्रम्यो, संसार महावन, सुख सो रमन्त
पुद्गल जीव एक करि जान्यो, भेद-ज्ञान न सुहायोजी।।भ्रम्यो. ।।
मनवचकाय जीव संहारे, झूठो वचन बनायो जी ।
चोरी करके हरष बढ़ायो, विषयभोग गरवायो जी ।।भ्रम्यो. ।।१ ।।
नरकमाहिं छेदन भेदन बहु, साधारण वसि आयो जी ।
गरभ जनम नरभव दुख देखे, देव मरत बिललायो जी ।।भ्रम्यो. ।।२ ।।
`द्यानत' अब जिनवचन सुनै मैं, भव मल पाप बहायो जी ।
आदिनाथ अरहन्त आदि गुरु, चरनकमल चित लायो जी ।।भम्यो. ।।३ ।।

---